اگر کارهای فنی برایتان جذابیت دارد و به اصلاح دست به آچار هستید و یا دوست دارید از جزئیات اجرایی این نوع کارها سر در بیاورید مقاله نصب شیر حمام توکار می تواند برایتان مفید باشد. نصب شیرآلات توکار ریسک بردار نیست و حتماً باید به صورت اصولی و صحیح انجام شود تا احتمال نیاز به شکافتن مجدد دیوار برای اصلاح نصب بخش های درون دیوار را به حداقل و حتی صفر برساند. با دنبال کردن این مقاله می توانید از مراحل گام به گام نصب شیر دوش توکار آگاهی پیدا کنید. البته در نهایت هیچ گزینه ای مطمئن تر از تماس با یک نصاب با تجربه نیست.
نصب شیر دوش توکار
با توجه به نکاتی که در راهنمای خرید شیر حمام آمده است، شیر حمام به انواع روکار و توکار تقسیم می شود. نصب شیر حمام توکار نیاز به تخصص، حوصله، زمان و دقت بیشتری از نصب شیر حمام روکار دارد. اشکالات نصب در انواع شیر روکار به سادگی بیشتر و با هزینه کمتری قابل حل است. اما اگر در نصب شیر توکار، مخصوصاً بخش های داخل دیوار مانند بدنه مرکزی، ایرادی وجود داشته باشد برای حل کردن آن نیاز به خراب کردن دیوار و بازسازی مجدد آن خواهد بود. بنابراین، حتّی اگر نصب شیر حمام مدل روکار خود را به راحتی، حتی بدون کمک یک راهنمای نصب، انجام می دهید برای نصب مدل های توکار حتماً باید مراحل نصب شیر دوش توکار را دنبال کنید:
-
قبل از هر کاری باید محل دقیق قرار گرفتن بدنه مرکزی، بدنه دایورتر، سردوش اصلی، سردوش متحرک و آبریز را بر روی دیوار مشخص کنید. به ترتیب از بالا به پایین در یک راستای عمودی: خروجی سردوش اصلی، بدنه دایورتر، بدنه مرکزی و خروجی آبریز قرار می گیرند. خروجی سردوش متحرک نیز در یک راستای افقی، در سمت راست یا چپ بدنه دایورتر، قرار می گیرد. البته در مورد شیر دوش توکار کاویان می توانید بدنه مرکزی، بدنه دایورتر و خروجی آبریز را دریک راستای افقی نیز قرار دهید.
-
ارتفاع نصب سر دوش اصلی 220 سانتی متر از کف است.
-
ارتفاع نصب بدنه دایورتر و خروجی سردوش متحرک 125 سانتی متر از کف است.
-
ارتفاع نصب بدنه مرکزی 100 سانتی متر از کف است.
-
ارتفاع نصب خروجی آبریز 75 سانتی متر از کف است.
-
فاصله خروجی سردوش متحرک با بدنه دایورتر 25 سانتی متر است.
-
سردوش سقفی به صورت استاندارد باید از دیوار 50 سانتی متر فاصله داشته باشد.
-
عمق مورد نیاز جهت نصب بدنه مرکزی، بدنه دایورتر و خروجی ها را ایجاد کنید. این عمق را از سطح دیواری که بدنه بر روی آن پیج می شود تا سطح بیرونی کاشی روی دیوار در نظر بگیرید.
-
حداقل عمق مورد نیاز جهت نصب بدنه مرکزی و بدنه دایورتر 5 سانتی متر است.
-
حداکثر عمق مورد نیاز جهت نصب بدنه مرکزی و بدنه دایورتر 9 سانتی متر است.
-
عمق مورد نیاز نصب بدنه خروجی ها 2 تا 3 سانتی متر است.
-
سپس تمام اجزای درون دیوار را به دقت در محل مشخص شده نصب کنید. ابتدا بدنه مرکزی و بدنه دایورتر را به کمک تراز حباب دار یا لیزری کاملاً تراز و سپس محکم کنید. سپس، بدنه خروجی سردوش ها و آبریز را نیز در محل خود محکم کنید.
-
طبق راهنمای روی بدنه لوله کشی را انجام دهید و لوله آب سرد و گرم را به ورودی های مربوطه در بدنه مرکزی متصل کنید. برای نصب توصیه می شود از لوله ۵ لایه استفاده نمایید.
-
پیش از سیمان کاری بدنه ها و لوله کشی را به مدت ۴۸ ساعت با استفاده از پمپ فشار دستی تحت فشار 3 الی 6 بار قرار دهید. این بخش اهمیت بسیاری دارد چون اگر سیستم مشکل یا نشتی داشته باشد با این کار خود را نشان می دهد و قبل از اتمام ساخت دیوار می توانید آن را برطرف کنید.
-
برای خارج کردن رسوبات از لوله ها، رفع گرفتگی های احتمالی و اطمینان از جایگذاری صحیح بدنه مرکزی، بدنه دایورتر و خروجی ها، پس از برداشتن موقت درپوش ها و به کمک اهرم کارتریج، آب را برای چند لحظه باز کرده و سپس ببندید.
-
بر روی کاشی محل خروج بدنه مرکزی و بدنه دایورتر را با سرامیک بُر به قطر 7 الی 8 سانتی متر برش دهید. پس از چک کردن موارد زیر کاشی های اطراف بدنه مرکزی و برنه دایورتر را در جای خود محکم کنید:
-
سطح کاشی پس از قرار گرفتن دور کاور پلاستیکی هر دو بدنه باید در محدوده ”ناحیه کاشی کاری“ باشد، نه عقب تر و نه جلوتر.
-
در صورتی که سطح کاشی در این محدوده نبود با کنده کاری (یا سیمان کاری) دیوار نصب این اختلاف را برطرف نمایید و عمق قرار گرفتن بدنه مرکزی و بدنه دایورتر را تنظیم کنید.
-
حتماً در صورت جابجایی بدنه مرکزی و بدنه دایورتر دوباره تراز آن را به وسیله تراز حباب دار یا لیزری کنترل نمایید.
-
محل خروج لوله سردوش ها و آبریز از کاشی را با سرامیک بُر به قطر 3 الی 4 سانتی متر برش دهید. پس از چک کردن موارد زیر کاشی های اطراف آن ها را در جای خود محکم کنید:
-
لوله ها نباید بیرون تر از سطح کاشی قرار گیرند و حداکثر عمقی که می توانند درون دیوار از سطح کاشی داشته باشند 3 سانتی متر است.
-
در صورت نیاز با کنده کاری دیوار و یا سیمان کاری عمق قرار گرفتن آن ها را تنظیم نمایید.
-
بعد از کاشی کاری کاور پلاستیکی محافظ بدنه مرکزی و بدنه دایورتر را با استفاده از کاتر یا تیغ اره برش دهید. برای برش آسان تر می توانید محل برش را بر روی کاور ها علامت گذاری کنید سپس با باز کردن پیچ ها ناحیه مورد نظر را برش دهید.
-
با استفاده از چسب سیلیکونی (آکواریوم) درز بین کاشی و بخش بیرون زده بدنه مرکزی، درز بین کاشی و بهش بیرون زده بدنه دایورتر و و درز بین کاشی و لوله خروجی آبریز (و سردوش ها) را آب بند کنید.
-
کاور کارتریج و دایورتر را بعد از اطمینان از وجود اورینگ های آب بندی (در شیار داخلی وسط کاور، شیار لبه کاور و دور کارتریج) با دقت روی محفظه مربوطه قرار دهید. برای محکم کردن کاور لبه های آن را که بر روی دیوار قرار می گیرند به چسب سیلیکون آغشته کنید.
-
پیچ های روی دسته اهرمی و شیر جهت دهنده خروجی آب را به کمک آچار آلن 2.5 کمی شل و یا به طور کامل باز کنید.
-
دسته اهرمی و شیر جهت دهنده را در جای خود قرار دهید و پیچ ها را دوباره محکم کنید.
-
نشانگر آب سرد و گرم را در جای خود قرار دهید.
با توجه به مواردی که در راهنمای خرید شیرآلات توکار آمده و همانطور که احتمالاً به نتیجه رسیده اید شیرآلات توکار، چه از نظر ساختار و چه از نظر نصب، پیچیدگی های بیشتری نسبت به انواع روکار دارد که تصمیم گیری در زمان خرید شیرآلات را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. امّا این موضوع باعث کم شدن محبوبیت انواع شیر توکار نشده است و این مدل همچنان یکی از ترندهای اصلی دکوراسیون به حساب می آید. برای اطلاع از نکات مهم در زمان انتخاب (انواع شیرآلات) بهترین شیرآلات می توانید به مقاله راهنمای خرید شیرآلات مراجعه کنید.
مطالعه بیشتر:
استفاده از این مقاله صرفا با لینک فعال مجاز است.
دسته بندی: راهنمای نصب شیرآلات توکار